အညာရဲ႕
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညမွာ
အေမ့အိမ္ေရွ႕ျခံ၀န္းထဲ
ထန္းလက္ကုလားထုိင္ေပၚ ေခါင္းေမာ့ရင္း
ၾကယ္စံုညကို ၾကည့္မိတယ္။
က်ေနာ္က
ေကာင္းကင္ေပၚ လက္ညိႇဳးထိုးၿပီး
လိပ္ၾကယ္လား၊ ဓူ၀ံလား
ဟသၤာၾကယ္လား၊ ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္လား
ေမာင္ရင္ဆိုင္းထမ္းလား
အေဖ့ကို တဖြဖြေမးေနမိတယ္။
အေဖက
သူ႔ရဲ႕နကၡတ္ၾကည့္ဆရာက
ညေကာင္းကင္က ၾကယ္ေတြကို
လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးနဲ႔ထိုးၿပီး
ဘယ္ရာသီမွာ ဘာ႐ုပ္ေပၚေၾကာင္း
ဆက္စပ္ျပပံုကို ေျပာေနတယ္။
အေမက
စိပ္ပုတီးကို တေခ်ာက္ေခ်ာက္စိပ္ရင္း
က်ေနာ့္ကို ၾကည့္ေနတယ္။
က်ေနာ္က
ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာက မအိမ္သူကို
အညာရဲ႕ၾကယ္စံုညကို ေမာ့ၾကည့္ခိုင္းလိုက္တယ္။
အညာေဆာင္းက
တစိမ့္စိမ့္ေအးလာတယ္
ဥပုသ္ေစာင့္ထားတဲ့ အေမက
“မယ္ဇလီဖူးသုပ္ေလး စားလိုက္ဦး” လို႔ ေျပာတယ္။
တကယ္ေတာ့
ခ်မ္းေျမ႕ၾကည္ႏူးဖို႔ရာ
ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္စံုသလို
ႏွလံုးသားမွာ ၾကယ္စံုဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ။
တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညမွာ
အေမ့အိမ္ေရွ႕ျခံ၀န္းထဲ
ထန္းလက္ကုလားထုိင္ေပၚ ေခါင္းေမာ့ရင္း
ၾကယ္စံုညကို ၾကည့္မိတယ္။
က်ေနာ္က
ေကာင္းကင္ေပၚ လက္ညိႇဳးထိုးၿပီး
လိပ္ၾကယ္လား၊ ဓူ၀ံလား
ဟသၤာၾကယ္လား၊ ခုႏွစ္စဥ္ၾကယ္လား
ေမာင္ရင္ဆိုင္းထမ္းလား
အေဖ့ကို တဖြဖြေမးေနမိတယ္။
အေဖက
သူ႔ရဲ႕နကၡတ္ၾကည့္ဆရာက
ညေကာင္းကင္က ၾကယ္ေတြကို
လက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးနဲ႔ထိုးၿပီး
ဘယ္ရာသီမွာ ဘာ႐ုပ္ေပၚေၾကာင္း
ဆက္စပ္ျပပံုကို ေျပာေနတယ္။
အေမက
စိပ္ပုတီးကို တေခ်ာက္ေခ်ာက္စိပ္ရင္း
က်ေနာ့္ကို ၾကည့္ေနတယ္။
က်ေနာ္က
ေအာက္ျပည္ေအာက္ရြာက မအိမ္သူကို
အညာရဲ႕ၾကယ္စံုညကို ေမာ့ၾကည့္ခိုင္းလိုက္တယ္။
အညာေဆာင္းက
တစိမ့္စိမ့္ေအးလာတယ္
ဥပုသ္ေစာင့္ထားတဲ့ အေမက
“မယ္ဇလီဖူးသုပ္ေလး စားလိုက္ဦး” လို႔ ေျပာတယ္။
တကယ္ေတာ့
ခ်မ္းေျမ႕ၾကည္ႏူးဖို႔ရာ
ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္စံုသလို
ႏွလံုးသားမွာ ၾကယ္စံုဖို႔လည္း လိုပါတယ္။ ။
No comments:
Post a Comment