တရားထူးရျခင္း ဆိုသည္မွာ

ဗုဒၶဘာသာ၀င္အဖို႕ တရားထူးရျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဘာသာေရးစကား၀ိုင္းမ်ားတြင္ မၾကာခဏေဆြေႏြးၾကပါသည္။ တရားထူးရန္ မည္သည့္အခ်က္မ်ား ျပည့္စံုရမည္နည္း။ မည့္သို႕ ျဖည့္က်င့္ရမည္နည္း။  ဘုရားလက္ထက္ေတာ္က တရားတစ္ပိုဒ္ ၾကားနာရံုျဖင့္ တရားထူးရျခင္းႏွင့္ ယခုေခတ္ ဘာ၀နာ အထပ္ထပ္ပြါးမ်ားၿပီးမွ တရားထူးရျခင္း ဘာမ်ား ကြာျခားပါသနည္း စေသာ ေမးခြန္းမ်ားအေပၚ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထင္ျမင္ခ်က္ အႀကံျပဳခ်က္မ်ား ဖတ္ရႈရပါသည္။ အခ်ိဳ႕က တရားတစ္ပိုဒ္နာၾကားရယံုျဖင့္ တရားထူးရျခင္းသည္ ၀ိပႆနာအလုပ္ မပါဟုလည္း ထင္ၾကသူမ်ားလည္း ေတြ႕ရပါသည္။

သို႕ႏွင့္ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ေဟာၾကားခ်က္မ်ားကို ဖတ္ရႈေလ့လာၾကည့္မိပါသည္။ မိမိဖတ္ရႈမိသမွ် အခ်က္အလက္မ်ားကို လိုရင္းတိုရွင္း တင္ျပသြားပါမည္။  မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ တစ္ဘ၀သာသနာ စာအုပ္တြင္ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္တိုင္ေဟာၾကားေသာ အဂၤုတၱိဳရ္ ပါ႒ိေတာ္အရ ေသာတာပန္ျဖစ္ရန္ အဂၤါ ၄ ရပ္ႏွင့္ ညီရမည္ဟု ဆိုထားပါသည္။

၁) သပၸဳရိသသံေသေ၀ါ =  သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ေပါင္းျခင္း။

၂) သဒၶမၼႆ၀နံ = သစၥာတရားမ်ိဳးကိုေရႊး၍ နာျခင္း။

၃)ေယာနိေကာ မနသိကာရ= မွန္မွန္ကန္ကန္ ႀကံဆႏွလံုးသြင္းျခင္း။

၄)ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱ= ရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဇြဲသန္သန္ျဖင့္ အားထုတ္ျခင္း။

အထက္ပါအခ်က္ ၄ ခ်က္ျဖင့္ ျပည့္စံုမွ တရားထူးရမည္ဟု ေဟာၾကားထားပါသည္။  ” သူေတာ္ဆည္းကပ္၊ ျမတ္တရားနာ၊ ေလ်ာ္စြာႏွလံုး၊ က်င့္သံုးဇြဲသန္၊ ေသာတာပန္ ျဖစ္ရန္အေၾကာင္းေလး” ဟု အတိုခ်ဳပ္ မွတ္သားထားရန္ လိုအပ္ပါသည္။ အထက္မဂ္မ်ားအတြက္ ေနာက္ထပ္အဂၤါမ်ားလိုပါေသးလားဟု ေမးလွ်င္ မရွိပါ။ ဤေလးခ်က္ျဖင့္ ျပည့္စံုက အရဟတၱမဂ္အထိ ရႏိုင္ပါေၾကာင္းကို ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာၾကားထားခဲ့ပါသည္။ 

“စတၱာေရာေမ ဘိကၡေ၀ ဓမၼာ ဘာ၀ိတာ ဗဟုလီကတာ ေသာတာပတၱိဖလ သစၥိကိရိယာယ သံ၀တၱံႏိ ၱ၊ သကဒါဂါမိဖလ သစၥိကိရိယာယ သံ၀တၱံႏိ ၱ၊ အနာဂါမိဖလ သစၥိကိရိယာယ သံ၀တၱံႏိ ၱ၊ အရဟတၱဖလ သစၥိကိရိယာယ သံ၀တၱံႏိ ၱ၊ ကတေမ စတၱာေရာ-

သပၸဳရိသသံေသေ၀ါ

သဒၶမၼႆ၀နံ

ေယာနိေကာ မနသိကာရ

ဓမၼာႏုဓမၼပဋိပတၱ “

ျမတ္စြာဘုရား တရားေဟာၿပီးတိုင္း  ကႊ်တ္တန္း၀င္သူမ်ားစြာ ေပၚထြက္လာၾကသည္။ ေသာတာပန္ မည္မွ်၊ သကဒါဂမ္မည္မွ်၊ အနာဂါမ္မည္မွ်၊ ရဟႏၱာမည္မွ် စသျဖင့္ သိရွိႏိုင္သည္။ တရားနာရံုျဖင့္ တရားထူးရသည္ဟု ထင္မွတ္ၾကသည္။ ” မက်င့္ပဲႏွင့္ တရားထူးရၾကပါသလား၊ ဘယ္အခ်ိန္က်င့္လိုက္ၾကပါသလဲ”ေမးလွ်င္ က်င့္၍ တရားထူးရၾကပါသည္။ နားကတရားနာ၍ ဉာဏ္က ခႏၶာလွည့္သည့္အခ်ိန္တြင္ ရၾကသည္ဟု သိရပါသည္။ ” ဘယ္ေလာက္ၾကာ က်င့္လွ်င္ တရားထူးရပါသလဲ”လွ်င္ တရားက်င့္သူ အဂၤါရပ္ ၅ ပါး(ပဓာနိယဂၤ ၅ ပါး)ျပည့္စံုလွ်င္ ရပါသည္။ ၄င္းတို႕မွာ-

၁)ျမတ္စြာဘုရားအေပၚ ယံုၾကည္မႈရွိရမည္။

၂) က်န္းမာသူျဖစ္ရမည္။

၃) စိတ္ထားေျဖာင့္မတ္သူ ျဖစ္ရမည္။

၄) ဇြဲသန္ႀကိဳးစားအားထုတ္သူ ျဖစ္ရမည္။

၅) ဉာဏ္စြမ္းဉာဏ္စရွိရမည္။

တရားရသူ ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ိဳး ရွိပါသည္။ ယင္းတို႕မွာ-

၁) ဥဂါၣဋိတညဴ ပုဂၢိဳလ္။ ျမတ္စြာဘုရားအားထူးေတြ႕ရၿပီး တရားအက်ဥ္းမွ် ၾကားနာရရံုျဖင့္ တရားထူးရသူ။

၂)  ၀ိပဥၥိတညဴ ပုဂၢိဳလ္။ တရားအက်ဥ္းေဟာရံုျဖင့္ နားမလည္၊ အက်ယ္ေဟာျပမွ တရားထူုးရေသာသူ။

၃) ေနယ်ပုဂၢိဳလ္။  အက်ဥ္းအက်ယ္ေဟာရံုျဖင့္ သေဘာမေပါက္ အႀကိမ္ႀကိမ္ အထပ္ထပ္ ေဆြးေႏြးေမးျမန္းၿပီး ဘာ၀နာပြါးမွ တရားထူးရသူ။

၄) ပဒပရမ ပုဂၢိဳလ္။ တရားနာျခင္း ေဆြးေႏြးေမးျမန္းျခင္း ဘာ၀နာပါြးမ်ားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ေသာ္လည္း ဤဘ၀၌ တရားထူးမရႏိုင္။ ေနာက္ေနာင္ဘ၀မ်ားတြင္ တရားထူးရရန္ အထံုဗီဇအျဖစ္သာ ရရွိသူ။

ပုဂၢိဳလ္ေလးမ်ိဳးရွိတဲ့အနက္ အက်ဥ္းမွ်နာၾကားရရံုျဖင့္ တရာထူးရသူတို႕သည္  ၀ိပႆနာတရား အားမထုတ္ရပဲ မဂ္ဖိုလ္ရသည္ဟု မမွတ္ယူသင့္ပါ။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီး၏ ဓမၼာစၾကၤာတရားေတာ္(၁)အရ သတိပဌာန္တရားေလးပါးမွ ကင္းလြတ္ၿပီး မဂ္ဖိုလ္ရျခင္းသည္ မရွိဟု ေဟာၾကားထားသည့္အတြက္ တရားနာရံုျဖင့္ ဉာဏ္က ခႏၶာကို မလွည့္ပဲ တရားထူးရစရာမရွိဟု ေဟာၾကားထားပါသည္။ နာၾကားယံုျဖင့္ တရားထူး မရႏိုင္ပါ။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ သတိပ႒ာန္၏အာရံုျဖစ္ေသာ ရႈကြက္ျဖစ္သည့္ ကာယ၊ ေ၀ဒနာ၊ စိတ္၊ ဓမၼသေဘာတရားတို႕အနက္ တစ္ခုခုကိုမွ် မရႈပဲ ၀ိပႆနာပညာလည္း ျဖစ္ရိုးမရွိ၊ အရိယာမဂ္လည္း ျဖစ္ရိုးမရွိဟု မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးေဟာၾကားထားပါသည္။ ထိုသို႕ ရႈမွတ္ရာတြင္ “တရားနာဆံုးသည္ႏွင့္ ရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ သမာဓိရရန္ အခ်ိန္မလိုဘူးလား”ဟု ေမးစရာရွိပါသည္။ မဟာစည္ဆရာေတာ္ႀကီးက သုဒၶ၀ိပႆနာယာနိကလမ္းျဖင့္ သြား၍ ခဏိကသမာဓိရသည္ႏွင့္ ရုပ္နာမ္ဓမၼသခၤါရတို႕၏ ျဖစ္ပ်က္ကို သိျမင္ႏိုင္ပါသည္ဟု ေဟာၾကားထားပါသည္။ ခဏိကသမာဓိကို ၀ိပႆနာ သမာဓိဟုလည္း ေခၚပါသည္။ သမာထ၀ိပႆနာယာနိကလမ္းႏွင့္ ၾကည့္လွ်င္ ဥပစာရသမာဓိႏွင့္ ဆင္တူသည္ဟု ဆိုပါသည္။ နီ၀ရဏေခၚ ဆန္႕က်င္ဘက္ကိေလသာမ်ား မေႏွာက္ယွက္ႏိုင္ေအာင္ တည္ၾကည္ေသာစိတ္ အခိုက္အတန္႕ကေလးအတြင္း ျဖစ္လာေသာ ခဏိကသမာဓိ (သို႕) ဥပစာရသမာဓိတို႕ျဖင့္ ရုပ္နာမ္အာရံုကို အမွန္အတိုင္းသိျမင္ႏိုင္ၿပီး အရဟတၱမဂ္အထိပင္ ေပါက္ေရာက္ႏိုင္ေၾကာင္း ေဟာၾကားထားပါသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အမွတ္ ၁ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ တရားနာရင္းျဖစ္ေစ နာၿပၤီးလွ်င္ၿပီးျခင္းျဖစ္ေစ  ခဏိကသမာဓိျဖင့္ အရိယာမဂ္ရသြားသည္ဟု မွတ္ယူရပါမည္။ ရုပ္နာမ္ မရႈပဲ က်က္မွတ္ေလ့လာ သရုပ္ခြဲ ဆင္ျခင္ရံုျဖင့္  ၀ိပႆနာဉာဏ္ အရိယာမဂ္ဉာဏ္ သမၼာဒိဌိ မဂၢင္ အစစ္ မျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ဆရာေတာ္ႀကီးက မိန္႕ၾကားထားပါသည္။

ယေန႕ေခတ္လူတို႕မွာ အမွတ္ ၁ ႏွင့္ ၂ ပုဂၢိဳလ္မ်ား မရွိသေလာက္ ရွားသြားၿပီဟု မိမိထင္ျမင္မိပါသည္။ အမွတ္ ၃ႏွင့္ ၄ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ဖို႕မ်ားပါသည္။ မိမိကိုယ္တိုင္ အမွတ္ ၃ လား၊ ၄ လားဆိုသည္ကို တရား အားမထုတ္ၾကည့္ပဲ မသိႏိုင္ပါ။ မိမိ ဤဘ၀တြင္ ပဥၥာနႏ ၱရိယကံ ၅ ပါးမက်ဴးလြန္ထားပါက တရားထူးရႏိုင္မည္ဟု ယံုယံုၾကည္ၾကည္ျဖင့္ အားထုတ္သင့္ပါသည္။ ယခင္ဘ၀က က်ဴးလြန္ခဲ့လွ်င္လည္း လက္ရွိငရဲက်ေနမည္မွာ ေသခ်ာပါသည္။ လူဘ၀ကုိေရာက္ေနျခင္းသည္ မရွိခဲ့လို႕ဟု မွတ္ယူရပါမည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တရားနာရံုျဖင့္ ဖတ္မွတ္ေလ့လာ ဉာဏ္ျဖင့္ ဆင္ျခင္စဥ္းစားၿပီး တရားရေနၿပီဟု မိမိကိုယ္မိမိ အမွတ္ ၁ ႏွင့္ ၂ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ေနမလားဟု အထင္ေရာက္ေနပါက က်င့္စရာမလိုဟု ထင္မိပါက ကိုယ္က်ိဳးနည္းေတာ့မည္။ ပုဂၢိဳလ္ ၄ ဦး စလံုး ခႏၶာကို ဉာဏ္ျဖင့္လွည့္ၿပီး ရုပ္၊ ေ၀ဒနာ၊ စိတ္၊ ဓမၼတို႕၏ အျဖစ္အပ်က္ကို ေတြ႕ၿပီးမွသာ အရိယာမဂ္ရၾကေၾကာင္း၊ မဟာစည္ဆရာေတာ္၊ မိုးကုတ္ဆရာေတာ္ႀကီးတို႕၏ ေဟာၾကားခ်က္မ်ားကို ေထာက္ရႈ၍ တင္ျပလိုက္ရပါသည္။

ဓမၼလင္းေရာင္ျခည္