ကံ ေျမာက္ျခင္း မေျမာက္ျခင္းႏွင့္ ကံျပတ္ျခင္း

ကံ၊ ကံ၏အက်ိဳးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေဆြးေႏြးၾက သံုးသပ္ၾကၿပီးသည့္ေနာက္ ကံေျမာက္၏ မေျမာက္၏ဆိုသည္ကို သိဖို႕ရန္ လိုအပ္ လာျပန္သည္။ ကုသိုလ္ပဲျဖစ္ေစ အကုသိုလ္ပဲျဖစ္ေစ    လုပ္တိုင္း လုပ္တိုင္း ေအာက္ပါအခ်က္ ၃ ခ်က္ နဲ႕ တိုင္းတာ ၾကည့္သင့္သည္-

၁)စ့ေဆာ္မႈေစတနာပါမပါ။တနည္းဆိုလွ်င္ အထေျမာက္ေစလိုေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိျခင္းမရွိျခင္း။စတနာထက္သန္ျခင္း၊ မထက္သန္ျခင္း။

၂)ကံကံ၏အက်ိဳးကိုယံုၾကည္တဲ့ၪာဏ္ယွဥ္မယွဥ္။    
၃) သီလသမာဓိပညာ ဘုန္းကံႀကီးတဲ့သူကို ရည္စူးမိျခင္း ရွိ မရွိ။     

        

  ဤ၃ခ်က္အားေကာင္းမႈမေကာင္းမႈအေပၚမူတည္၍ကံအက်ိဳးေပးအနည္းအမ်ားကြာပါသည္။တစ္ခုတည္းကိုေရႊးထုတ္ျပရလွ်င္ေစတနာသည္သာအခရာက်ေနပါသည္။သိလ်က္ျပဳျခင္းမသိ၍ျပဳျခင္းအပိုင္းတြင္ဒိဌိနဲ႕ယွဥ္လ်က္အေကာင္းအဆိုးမသိျခင္းႏွင့္ဒိဌိကင္းေသာ္လည္းမရည္ရြယ္ပဲမသိ၍လုပ္မိျခင္းတို႕ရွိသည္။ဒိဌိမကြာေသးသူမွာ အမွားကိုအမွန္ထင္ၿပီးလုပ္ေသာေၾကာင့္လုပ္မိသမွ်စိတ္အားထက္ထက္သန္သန္ လုပ္မိေသာေၾကာင့္ အျပစ္္ပို ျဖစ္ေနတတ္သည္။ ဒိဌိကင္းေသာသူမ်ားမွာမလုပ္ခင္မွာပင္အမွားအမွန္ဆန္းစစ္ေလ့ရွိသျဖင့္အမွားမွန္းသိသိျဖင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိဘယ္ေသာအခါမွ်မလုပ္ၾကပါ။တခါတရံအျပစ္သင့္ႏိုင္ေသာကိစၥေတြလုပ္မိတဲ့အခါအျပစ္မျဖစ္ဘူးလားေမးလွ်င္ျဖစ္ေစလိုတဲ့ေစတနာမပါလို႕ကံမေျမာက္ပါဟုယံုၾကည္ပါသည္။ေၾကာင့္ၾကမစိုက္ပဲမရည္ရြယ္ပဲလုပ္မိသည့္အလုပ္မ်ားကိုဥပမာျပရလွ်င္လမ္းသြားရင္းပိုးေကာင္းေလးမ်ား၊ပုရြက္ဆိတ္ေလးမ်ားတက္နင္းသည့္ကိစၥမ်ိဳးကိုဆိုလိုပါသည္။တက္နင္းရင္ေသမည္ကိုသိသည္။ေသလည္းမတတ္ႏိုင္၊တက္နင္းမည္ဆိုလွ်င္ေသေစလိုေသာေစတနာပါပါသည္။ကံေျမာက္ပါသည္။မျမင္မိပဲတက္နင္းမိသည္ေသေစလိုေသာေစတနာမပါ၍ကံမေျမာက္ပါ။မ်က္စိေကာင္းလ်က္ၾကည့္လွ်င္ျမင္ႏိုင္ပါလ်က္“ငါေတာ့မၾကည့္ပဲေလ်ာက္ၿပီ။ေရွ႕ကျဖတ္မလာနဲ႕။တက္နင္းမိရင္မေတာ္တဆပဲ”ဟူ၍လွ်ာက္ေသာ္မရည္ရြယ္ေသာ္လည္းေသေစလိုတဲ့ေစတနာမကင္းပါ။တဖန္အကုသိုလ္ျဖစ္မည္ဆိုး၍တကူးတကေအာက္ၾကည့္ၿပီးတလွမ္းခ်င္းသြားေနလွ်င္လည္းခရီးကမတြင္ေခ်။ထိုသို႕အစြန္းမေရာက္ပဲအမႈမဲ့အမွတ္မဲ့လည္းမသြား။တြ႕မိရင္တက္မနင္းမိေအာင္ေရွာင္မည္ဆိုသူမ်ားတြင္ေသေစလိုေသာဆႏၵနဂိုကတည္းကမပါပါ။အကယ္၍နင္းမိလွ်င္လည္းသေစလိုတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္တက္နင္းေနျခင္းမဟုတ္သျဖင့္ေစတနာမပါေသာေၾကာင့္ကံမေျမာက္ပါ။ထိုအတူကားေမာင္းေနရင္းေခြးကလမ္းေပၚျဖတ္လာျခင္းမ်ိဳးတြင္သေစလိုတဲ့ဆႏၵမရွိသျဖင့္ႀကိဳးစားဘရိတ္အုပ္ေသာ္လည္းမလြတ္ပဲတိုက္မိ၍ခြးေသခဲ့လွ်င္ပါနာတိပါတမေျမာက္ဘူးဟုနားလည္ပါသည္။ဤေနရာမွာေခြးေသေသာကိစၥကိုဥေပကၡာသေဘာထားရမည္။သတၱ၀ါမွန္သမွ်ကံသာလွ်င္ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာရွိသည္မဟုတ္ပါလား။ထိုသို႕မဟုတ္ပဲ“ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ေခြးအတင္းျဖတ္တယ္၊ ေသတာပဲေအးတယ္”ဆိုလွ်င္ျဖင့္ပုဗၺၸနဲ႕မုၪၥမွာမေျမာက္ပဲအပရေစတနာျဖစ္ေစလိုတဲ့စတနာမပါပါဘူး”ဟုေျပာလည္းကံကျဖင့္ၿပီးေျမာက္သြားပါၿပီ။ဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္တြင္က်ဳးလြန္းသည့္ကာယကံအမႈသည္ေဒါသစိတ္နဲ႕အတူ ေစတနာေစတသိတ္မပါပဲ မၿပီးပါ။ မိမိကိုယ္မိမိသာ လွည့္စားလို႕ရမည္။ကမၼနိယာမဟူေသာသဘာ၀တရားကခြင့္လြတ္မည္မဟုတ္။အရိပ္လိုလိုက္မည္မုခ်ျဖစ္ပါသည္။ေစတနာအနည္းအမ်ားလိုက္လို႕ကံအက်ိဳးေပးအနည္းအမ်ားသာကြာႏိုင္ပါသည္။

         

ကာမသုကိစၥမ်ိဳးတြင္ပိုးေကာင္းေလးေတြတက္နင္းသလိုအမွတ္တမဲ့မေတာ္တဆကာမဆက္ဆံမႈဟုေျပာမရေတာ့ပါ။ထိုကိစၥမ်ိဳးသည္အားထုတ္မႈမပါပဲျဖစ္သည့္ကိစၥမဟုတ္ပါ။မျပဳခင္ျပဳဆဲမွာပါေစတနာဦးေဆာင္ေသာကံအမႈမဟုတ္ပါလား။တဖက္ကကာမပိုင္ရွိျဖစ္ေနသည္ကိုကိုယ္သိသည္ျဖစ္ေစမသိသည္ျဖစ္ေစကံေျမာက္သြားပါၿပီ။ထို႕ေၾကာင့္ကာမသုမိစၧာစာရကံသည္ႏွစ္ဦးသေဘာတူတူမတူတူကံမျပဳခင္၌အကုသိုလ္ျဖစ္ႏိုင္သည္မျဖစ္ႏိုင္သည္ကိုမိမိဘာသာဦးစြာသိေအာင္လုပ္သင့္ပါသည္။ကာမပိုင္ရွိတာသိသြားလွ်င္ျဖင့္အကုသိုလ္ ျဖစ္ေတာ့မည္။မသိလွ်င္လြတ္သည္ဟုယူဆထားသူမ်ားကို ကမၼသတၱိက အျပစ္မွ ကင္းလြတ္ခြင့္ ျပဳလိမ့္မည္မဟုတ္။

         

  ခိုးျခင္းအမႈလည္းတူတူပင္။ကံမျပဳခင္ျပဳဆဲျပဳၿပီးေစတနာဗ်ာပါရမ်ားေသာအမႈကိစၥျဖစ္ပါသည္။ေဘးလူကကိုယ္မသိေအာင္ကိုယ့္အိတ္ထဲလာထည့္လွ်င္ေတာ့ယူလိုတဲ့ေစတနာမပါ၍ခိုးျခင္းမမည္ေသာ္လည္းကိုယ္တိုင္သိသြားၿပီးဆက္လက္ခံထားရင္ခိုးျခင္းေျမာက္ပါၿပီ။လမ္းေပၚမွေကာက္ရေသာပစၥည္းျဖစ္လို႕ယူမိလွ်င္ပိုင္ရွင္စြန္႕ပစ္ထားေသာပစၥည္းမဟုတ္ပါကပိုင္ရွင္မေပးေသာပစၥည္းဖစ္ေနပါၿပီ။အခ်ိဳ႕က“ေရအဆံုးကုန္းတ၀က္”ဟုေျပာေလ့ရွိသည္။လိုခ်င္လို႕ပာျခင္းသာျဖစ္လိမ့္မည္။ဥပေဒရႈေထာင့္က ၾကည့္လွ်င္ပင္္ တိုင္းျပည္၏ ေရျပင္ေျမျပင္ေ၀ဟင္ရွိ ပိုင္ရွင္ မရွိေသာ အရာအားလံုး ႏိုင္ငံပိုင္ ျပည္သူပိုင္ ပစၥည္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုထားပါသည္။ မိမိသေဘာျဖင့္ ယူမိလွ်င္ ခိုးမႈေျမာက္ပါသည္။

         

သဘာ၀တရား၏နိယာမျဖစ္စဥ္မ်ားသည္လူညီလွ်င္ဤကိုကႊ်ဲဖတ္ရေကာင္းေသာကိစၥမ်ားမဟုတ္ပါ။မည္သူ႕ကိုသာေစမည္သူ႕ကိုနာေစဆိုတာမ်ိဳးလည္းမရွိပါ။ဗုဒၶဘာသာ၀င္မို႕လို႕အျပစ္နည္းလိမ့္မည္ဟုလည္းကင္းလြတ္ခြင့္မရွိပါ။ပရမတ္နယ္တြင္အမ်ားလက္ခံထားေသာ ပုဂၢိဳလ္သတၱ၀ါရယ္လို႕မရွိပါ။စိတ္ေစတသိတ္ရုပ္ဆိုတဲ့ပရမတ္တရားေတြအေၾကာင္းစံုလို႕ေပါင္းစံုျဖစ္လာၾကၿပီးမျမဲတဲ့သေဘာတရားကိုမလြန္ဆန္ႏိုင္လို႕ပ်က္စီးသြားၾကတဲ့သေဘာသာရွိသည္မဟုတ္ပါလား။ဖစ္ခ်င္သလိုဗရမ္းပတာျဖစ္ေနျခင္းမ်ိဳးလည္းမဟုတ္။ျဖစ္စဥ္အားလံုးတို႕မည္သည့္အေၾကာင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္ကိုတိတိက်က်မိမိမသိလွ်င္သာရွိမည္္။အက်ိဳးတရားတစ္ခုေပၚလာတိုင္း တိက်တဲ့ အေၾကာင္းတရားမ်ား ရွိႏွင့္ေနပါသည္။ အနတၱသေဘာနဲ႕ သံသရာတစ္ေလ်ာက္ စီးေမ်ာေနေသာ ခႏၶာ ၅ပါးအစုအေ၀းတို႕သာ ရွိပါသည္။ထိုခႏၶာ၅ပါးတို႕၏စကၠန္႕မလတ္အသစ္အေဟာင္းပာင္းလဲေနေသာျဖစ္စဥ္ကိုခ်ိတ္ဆက္ေပးေနသူမွာကမၼသတၱိျဖစ္ပါသည္။ထိုကမၼသတၱိမျပတ္ရွိေနသေရႊ႕ရုပ္နာမ္အသစ္တို႕မျပတ္ျဖစ္ေနရျပန္သည္။ေပၚလာသမွ်ရုပ္နာမ္ကိုအဟုတ္မွန္ခြစီးၿပီးကမၼသတၱိမ်ားျဖစ္ေအာင္လုပ္ႀကံဖန္တီးေနသူကေတာ့အ၀ိဇၹာဟူေသာမ်က္လွည့္ဆရာျဖစ္ပါသည္။ သို႕ေသာ္အ၀ိဇၹာသည္သူတစ္ဦးထဲထင္တိုင္းႀကဲလို႕ မရ။ အေမွာင္ရွိလွ်င္အလင္းရွိသလိုအ၀ိဇၹာ၏ျပိဳင္ဘက္ပညာဆိုတာရွိလာျပန္သည္။အ၀ိဇၹာသည္သံသရာအတြင္းမွမထြက္ႏိုင္ေအာင္ကံသတၱိကိုဆက္ေပးသလိုပညာသည္သံသရာအျပင္ေရာက္ေအာင္ကံသတၱိကို ျဖတ္ေပးသည္။

          ျဖတ္ပံုျဖတ္နည္းမွာအစပထမတြင္အ၀ိဇၹာေနရာတြင္ပညာအစားထိုးဖို႕ႀကိဳးစားရမည္။အ၀ိဇၹာဦးေဆာင္ခြင့္ရလွ်င္အမဲကံ၊အျဖဴကံ၊အျဖဴအမဲေရာေနေသာကံ၃မ်ိဳးလံုးဖစ္ေစသည္။ပညာကဦးေဆာင္လွ်င္အျဖဴကံမ်ားသာျဖစ္ခြင့္ရသည္။အျဖဴကံမ်ားမွပါက္ဖြားလာေသာအမ်ိဳးျမတ္ေသာရုပ္နာမ္မ်ားေပါက္ဖြားလာသည္။ထိုရုပ္နာမ္မ်ိဳးမွသာအားႀကီးေသာပညာျဖစ္ခြင့္ရသည္။ပၚလာသမွ်ရုပ္နာမ္တိုင္းကိုပညာဦးေဆာင္ဖို႕ရန္အ၀ိဇၹာကိုမာင္းထုတ္ဖို႕ရန္ပညာအားႀကီးဖို႕လိုသည္။သို႕မွသာအျဖဴကံမ်ားတေျဖေျဖတိုးလာမည္။အမဲကံမ်ားနည္းနည္းလာမည္။ အ၀ိဇၹာလည္းေနရာမရေတာ့။ တခ်ိန္တြင္ပညာအထြတ္အထိပ္ေရာက္ေသာအခါအျဖဴကံလည္းမျဖစ္၊အမဲကံလည္းမျဖစ္ေတာ့။ထိုအျဖဴအမဲကံမ်ားမျဖစ္ေတာ့ျခင္းသည္ကံျပတ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္။ရုပ္နာမ္အသစ္မ်ားမျဖစ္ေပၚေတာ့ေခ်။ဤသို႕ရုပ္နမ္အသစ္မ်ားျဖစ္ေပၚခြင့္မရေသာေၾကာင့္အတိတ္ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာကျဖဴကံ၊မဲကံ၊ျဖဴမဲေရာကံမ်ားလည္းအပင္ေပါက္ခြင့္မရေသာမ်ဳိးေစ့မ်ားဘ၀ေရာက္သြားရေတာ့သည္။ အျဖဴကံဆိုသည္မွာကုသိုလ္ကံ ႏွင့္အမဲကံဆိုသည္မွာ အကုသိုလ္ကံတို႕ ျဖစ္ၾကသည္။

        

အႏွစ္ခ်ဳပ္အားျဖင့္အျဖဴကံအမဲကံဆိုသည္ကိုပိုင္းျခားသိဖို႕လိုပါသည္။သိလွ်င္အမဲကံဖစ္ခြင့္မျပဳေအာင္ပညာဦးစီးရမည္။အျဖဴကံမ်ားေၾကာင့္မင့္ျမတ္ေသာရုပ္နာမ္အသစ္မ်ားျဖစ္ခြင့္ရမည္။တေျဖးေျဖးတိုး၍အ၀ိဇၹာေနရာတြင္ပညာအစားထိုးလာမည္။အ၀ိဇၹာတို႕လံုး၀ကင္းစင္ၿပီးပညာအထိဋ္အထိပ္ေရာက္လာေသာအခါအျဖဴအမဲကံမ်ားမျဖစ္ေပၚလာေတာ့ေခ်။ထိုအေျခအေနသို႕ေရာက္ရွိလာလွ်င္သက္ရွိေလာကအပါအ၀င္လာက၃ပါး၌္မင့္ျမတ္ေသာဘုန္းကံႀကီးေသာဘ၀အေျခအေနတရပ္ကိုေရာက္ရွိလာျခင္းျဖစ္ပါသည္။ေနာက္ဆံုးရုပ္နာမ္ခႏၶာဇာတ္သိမ္းၿပီးဤေလာက၃ပါးသို႕ဘယ္ေသာအခါမွျပန္မလာေသာတ္ဆက္ျခင္းျဖင့္အၿပီးအပိုင္ႏုတ္ဆက္ထြက္ခြါသြားမည္ ျဖစ္ပါသည္။

(ေျပေဇာ္မွကူးယူပါသည္)